کمدی‌ها همه را می‌بلعند
تاریخ انتشار: ۱۰ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۳۵۴۱۰
حالا از قرار معلوم ظاهراً تغییراتی در این نظام‌نامه ازجمله در سقف زمان اکران به‌وجود خواهد آمد. تغییراتی که روح‌الله سهرابی، مدیرکل اداره نظارت بر نمایش سازمان سینمایی، در تازه‌ترین جلسه شورای صنفی نمایش که روز یکشنبه، هشتم بهمن‌ماه با حضور همایون اسعدیان (رئیس شورای صنفی نمایش)، محمد احمدی (نماینده تهیه‌کنندگان)، حبیب اسماعیلی (نماینده پخش‌کنندگان)، رضا سعیدی‌پور و سجاد نوروزی (نمایندگان انجمن سینماداران)، سیدعلی طباطبایی‌نژاد (کارشناس امور اکران) و مصطفی کمیجانی (معاون اداره نظارت سازمان سینمایی) برگزار شد، در مورد آن چنین گفت: «با توجه به تعداد و تنوع آثار سینمایی تولیدشده در یک‌سال اخیر و رقابت تنگاتنگ قابل پیش‌بینی در این عرصه و به‌منظور حمایت از همه آثار روی پرده و توسعه عدالت فرهنگی، لازم است با اصلاح و به‌روزرسانی آیین‌نامه اکران، شرایط مناسب را برای نمایش فیلم‌ها با درنظر داشتن اقتصاد سینما از سویی و عدالت در اکران ازسوی‌دیگر، فراهم کنیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش هم میهن، بااین‌حال شنیده‌ها حاکی از تغییر در سقف زمان اکران است. اتفاقی که به‌گفته محمدرضا لطفی، کارگردان سینما و منتقد درنهایت به‌نفع فیلم‌های کمدی است. ژانری که این روز‌ها سینمای ایران را قبضه کرده و اگر هم خبر می‌آید که در فاصله دو ماه مانده به پایان سال، طبق اطلاعات ثبت‌شده در سامانه سمفا، فروش سینمای ایران مرز ۹۶۰ میلیارد تومان را رد کرده است، نیمی از این فروش برای دو فیلم کمدی است و سهم سینمای اجتماعی و تجربی در این میان، بسیار اندک است و سینمای ارگانی هم که به‌لطف حمایت‌های دولتی، به‌هرحال راه خود را می‌رود.
هزار میلیاردی شدن با عدم عمل به آییننامهبرخی دست‌اندرکاران اکران فیلم در ایران معتقدند، آیین‌نامه پیشین اکران، تنها نوشته‌ای روی کاغذ بوده و منافع فیلمسازان و سینماداران در سال‌جاری، در عدم اجرای آیین‌نامه بوده است و اگر قرار بود که به آن عمل شود، سینمای ایران به‌هیچ‌عنوان رنگ فروش هزار میلیاردی را نمی‌دید. چراکه به‌عنوان مثال «فسیل» باید ظرف بازه‌ی زمانی حداکثر سه‌ماهه از پرده سینماها برداشته می‌شد درحالی‌که این‌گونه نشد و اکران «فسیل» از ۲۴ اسفندماه ۱۴۰۱ تاکنون همچنان ادامه دارد. این اظهارنظر‌ها تا آنجا پیش می‌رود که برخی معتقدند، اگر قرار بود آیین‌نامه اکران فعلی اجرایی شود، باید درِ سینمای ایران تخته می‌شد؛ چون آیین‌نامه‌ی واقع‌بینانه‌ای نیست و به‌شکلی کلی، در مورد سقف نمایش همه آثار ـ بی‌توجه به ژانر آن‌ها و بی‌توجه به اقبال عمومی ـ نسبت به آن‌ها تصمیم‌گیری می‌کند.
نکته دیگری که این دست‌اندرکاران به آن اشاره می‌کنند، تعدد سالن‌های سینما به‌عنوان مثال در سطح شهر تهران به‌واسطه بازگشایی سالن‌های متعدد سینمایی است که خواه‌ناخواه معذوریت کم‌بودن تعداد سالن‌های سینما و الزام به جایگزینی آثار جدید با آثار قبلی را از میان برمی‌دارد. پرسش این دست‌اندرکاران در مقابل محدودیت سقف زمان اکران در آیین‌نامه پیشین این است که در طول یک‌سال مگر چه‌تعداد فیلم با اقبال عمومی مواجه می‌شوند و چرا باید با دست خود برای همین تعداد کم، محدودیت ایجاد کرد؟
شنیده‌ها حاکی از آن است که با اصلاح و به‌روزرسانی مورد اشاره روح‌الله سهرابی، مدیرکل اداره نظارت بر نمایش سازمان سینمایی در آیین‌نامه اکران، آثار سینمایی به مدت ۷هفته روی پرده سینما خواهند بود و اگر از فروش خوبی برخوردار بودند، ۷هفته دیگر به اکران خود ادامه خواهند داد و بعد از این دو ۷هفته، اگر همچنان فروش‌شان خوب باشد، اکران آن‌ها در پردیس‌های شش‌سالن به بالا، ادامه پیدا خواهد کرد. ناخوانده پیداست که در این میان فیلم‌های کمدی مورد اقبال قرار گرفته که همواره با انتقاداتی از سوی بخشی از اهالی سینما همراهند و آسان‌تر و بی‌دغدغه‌تر می‌توانند به اکران خود ادامه دهند.
کمدی‌هایی که اجتماعی‌ها را میبلعندمحمدرضا لطفی، کارگردان سینما و منتقد، در پاسخ به اینکه به‌نظرش نظام‌نامه اکران سینمای ایران با چه مشکلاتی مواجه بود و انتظار این است که با «اصلاح و به‌روزرسانی آیین‌نامه اکران» شاهد چه تغییر و تحولاتی باشیم؟ به «هم‌میهن» گفت: «آن‌چه هم‌اکنون در حوزه اکران سینمای ایران شاهد آن هستیم، کاملاً با آیین‌نامه اکران متفاوت است. پس چیزی که اهمیت دارد، نه صرف آیین‌نامه که خروجی آن است. سینمای ایران را در غیاب سبدی متنوع از فیلم‌های گوناگون، می‌توان شامل چهار گونه‌ی سینمایی دانست. چهار گونه سینمایی قابل‌تشخیص شامل؛ آثار کمدی، ارگانی، اجتماعی و هنری یا اکسپریمنتال و تجربی است. دراین‌میان بیشترین افتخار حاصل اکران دو گونه آخر؛ اجتماعی و هنری بوده است. بااین‌حال این دو گونه سینمایی به‌واسطه اتفاقاتی که در حال رخ‌دادن است ـ ازجمله گران‌شدن فرآیند تولید به‌واسطه ورود بی‌رویه تهیه‌کنندگان کارنابلد و کنار گذاشته‌شدن تهیه‌کنندگان کاربلد ـ توسط گونه کمدی بلعیده شده‌اند.
ضمن اینکه سخت‌گیری‌های اعمال‌شده بر فیلم‌های اجتماعی در کنار تحولات رخ‌داده در سال‌های اخیر، موجب جاماندن آثار این‌گونه سینمایی از جامعه شده است و عملاً دیگر چیزی به‌نام سینمای اجتماعی وجود ندارد. مجموع این اتفاقات موجب شده است دو گونه مهمی که موجب افتخار سینمای ایران بودند، روزبه‌روز بیشتر کنار گذاشته شوند. ضمن اینکه تاکید می‌کنم من به‌هیچ‌عنوان مخالف اکران فیلم‌های کمدی نیستم و معتقدم، این فیلم‌ها صنعت سینمای ایران را می‌چرخانند، اما کنار گذاشتن دو گونه‌ای که وجاهت سینمای ایران در گرو آن‌ها بود و بر صدر نشاندن گونه کمدی، قطعاً برای سینمای ایران آسیب‌زاست.»
لطفی با اشاره به دو گونه دیگر؛ آثار کمدی و ارگانی، ادامه داد: «فیلم‌های ارگانی که تکلیف‌شان روشن است و نه مخاطب و نه فروش، هیچ‌کدام برای‌شان اهمیتی ندارند و اصطلاحاً در موردشان از عبارت «سود در تولید» استفاده می‌کنند. به این معنا که تولیدکنندگان این‌قبیل فیلم‌ها سودشان را از پروسه تولید می‌برند و این آثار را تنها به این دلیل تولید می‌کنند که نهاد‌هایی مانند بنیاد سینمایی فارابی، حوزه هنری، مؤسسه تصویر شهر، مؤسسه اوج و... بیلانی برای خود تهیه و به بالادستی‌های‌شان ارائه دهند. در این میان آن‌چه باقی می‌ماند سینمای کمدی است که با توجه به حذف گونه‌های دیگر و در بی‌رقیبی محض، عملاً موجب شده است بخشی از مخاطب، سالن سینما را با استندآپ حسن ریوندی یکسان بپندارند. این درحالی‌است که مخاطب آثار سینمایی زمانی به سالن سینما می‌رفت تا یا حالش خوب شود یا به فکر فرو برود و فیلمی که هر دوی این‌ها را با هم انجام داده بود، گُل را می‌زد، ولی مخاطبی که اکنون به سالن سینما می‌رود، مخاطبی است که از آن سو به تماشای تئاتر آزاد و کنسرت حسن ریوندی می‌نشیند.
این روند، خروجی اکران ماست و به نظر من با این خروجی، هر آیین‌نامه‌ای هم که نوشته شود و هر اصلاح و تغییری هم که در آیین‌نامه پیشین صورت گیرد، سود و ثمری برای این سینمای اسیرشده در میان دو گونه کمدی یا ارگانی نخواهد داشت.»
در هر صورت «اصلاح و به‌روزرسانی آیین‌نامه اکران»، نیازمند عزم و اراده‌ای جدی برای ایجاد تغییر در خروجی مورد اشاره است. اینکه آیا چنین عزم و اراده‌ای وجود دارد یا نه، نیازمند گذر زمان است؛ هرچند تجربه زیسته دست‌اندرکاران سینما نشان می‌دهد که همه این‌ها معمولاً در حد حرف باقی می‌مانند و به مرحله اجرا نمی‌رسند.
منبع: فرارو
کلیدواژه: اکران فیلم سینماهای کشور قیمت طلا و ارز قیمت خودرو قیمت موبایل دست اندرکاران سینمای ایران دو گونه فیلم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۳۵۴۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بلیت سینما بعد از دو ماه دوباره گران شد
مصطفی قاسمیان در چارسو فرهنگ نوشت: این روز‌ها که فیلم «سال گربه» به اکران رسیده، اخبار مختلفی از رکوردشکنی‌های این اثر به گوش می‌رسد؛ رکورد‌هایی مثل بیشترین فروش در روز اول اکران و بیشترین فروش در ۳ روز اول اکران که به افتتاحیه مشهور است. اگر پیگیر اخبار سینمایی باشید، احتمالا متوجه شدید که همین رکورد‌ها را یک ماه پیش فیلم «تمساح خونی» هم شکسته بود و برخی از این رکورد‌ها را در نیمه دوم ۱۴۰۲ آثاری مثل «ویلای ساحلی»، «هاوایی» و «هتل» جابه‌جا کرده بودند! ماجرای این رکورد‌ها چیست؟ همان‌طور که می‌شود حدس زد، نه فیلم‌های سینمای ایران طی همین ۷-۶ ماه اخیر، تماشاگرپسندتر و محبوب‌تر شده‌اند و نه سینمای ایران ناگهان با موج جدیدی از تماشاگران روبه‌رو شده، بلکه باز هم بلیت سینما گران شده است، ولی این بار بدون سروصدا.
- اوایل دی‌ماه ۱۴۰۲ بود که بلیت سینما ناگهان گران شد. این اقدام از دو جهت کم‌سابقه به شمار می‌رفت؛ نخست آنکه پس از سال‌ها که افزایش قیمت بلیت سینما محدود به ابتدای اکران نوروزی شده بود، این تصمیم در میانه سال گرفته شد و دوم اینکه به فاصله ۱۰ ماه قبل از آن (اسفند ۱۴۰۱) یک بار دیگر بلیت سینما گران شده بود! یعنی این بار فاصله دو مرتبه افزایش بهای بلیت، نه یک سال، بلکه تنها ۱۰ ماه بود! طبق مصوبه‌ای که در آن زمان از طریق روح‌الله سهرابی مدیرکل اداره نظارت بر نمایش سازمان سینمایی اعلام شد، این نکته ذکر شد که همزمان با گرانی بهای بلیت، روز دوشنبه نیز (همراه با سه‌شنبه) به‌عنوان روز عرضه بلیت نیم‌بها تعیین شده تا ضرب خبر این افزایش قیمت، کمی گرفته شود. سهرابی در همان اظهارنظر گفت: «قیمت بلیت سینما در ساعات پیک و سانس‌های طلایی روز‌های پنجشنبه و جمعه در سینماهای مدرن به صورت شناور تا سقف ۸۰ هزار تومان و در سینماهای ممتاز تا سقف ۶۰ هزار تومان در اختیار مدیر سینما خواهد بود.»
- خبر عجیب آنکه با گذشت تنها دو ماه از این رخداد، یک بار دیگر بلیت سینما گران شده است و این بار بی‌سروصدا این اتفاق افتاده. بدون اطلاع‌رسانی رسمی، آن تبصره مهم فروش بلیت ۸۰ هزار تومانی در ساعات طلایی برداشته شده و سالن‌های سینما در ۵ روز هفته (چهارشنبه تا یکشنبه) در همه ساعات روز به غیر از دو سانس که صبح است می‌توانند بلیت را به قیمت ۸۰ هزار تومان به فروش برسانند. این درحالی است که همواره مصوبات شورای صنفی نمایش و شورای راهبردی اکران به‌عنوان دو کمیته تخصصی تعیین آیین‌نامه عرضه در سینمای ایران، به اطلاع عموم می‌رسید و هرگونه تغییر در بهای بلیت سینما نیز از این قاعده مستثنی نبود. این اتفاقی نادر است که نه سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و نه صنوف سینمایی حاضر در شورا، خود را موظف ندیده‌اند تا گران شدن بلیت را به اطلاع علاقه‌مندان سینما برسانند.
منبع: کافه سینما
tags # سینما سایر اخبار
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است